سیم کشی ساختمان و آشنایی با جدیدترین روش های کابل کشی

انواع سیم کشی ساختمان

سیم کشی ساختمان بسته به نوع پروژه و کاربرد ساختمان به دو روش توکار و روکار انجام می‌شود.

در سیم‌کشی روکار سیم‌ها از روی گچ دیوار عبور داده می‌شوند که معمولاً به جهت حفظ زیبایی، نظم و امنیت از یک لوله برق مخصوص یا داکت برای پوشاندن سیم‌ها استفاده می‌شود. با وجود اینکه این روش سیم‌کشی یکی از ضعف‌های ساختمان بشمار می‌رود، ولی اگر مشکلی در سیم‌کشی به وجود بیاید عیب‌یابی و دسترسی به سیم‌ها برای رفع مشکل آسان‌تر است.

در مقابل این روش، سیم‌کشی توکار بسیار متداول شده و شیوه‌ای مناسب و قابل اجرا برای تمامی پروژه‌های ساختمانی مسکونی، تجاری، اداری، تفریحی و غیره است. در این روش هم ظرافت و زیبایی ساختمان حفظ خواهد شد و هم ایمنی رعایت می‌شود. در روش سیم‌کشی توکار، سیم‌ها از زیر سیمان یا گچ یا زیر کار عبور می‌کنند. در محل‌هایی که نیاز به لوله گذاری نیست سیم مخصوص داخل دیوار قرار می‌گیرد. در سیم‌کشی توکار هم می‌توان از سیم‌های مخصوص و مجهز به چند لایه عایق، به‌طور مستقیم در زیر گچ استفاده کرد و هم می‌توان لوله‌های خرطومی و PVC مخصوصی را در زیر گچ کار گذاشت و به کمک فنر مخصوص سیم‌کشی، سیم‌های برق را درون آن‌ها قرار داد.

روش‌های سیم کشی در مدل توکار

در روش سیم‌کشی توکار، موقعیت سنجی اهمیت خاصی دارد. کارشناس برقکاری ساختمان باید بهترین و اقتصادی‌ترین روش برق کشی را با حفظ معیار‌های مهم اجرا کند. روش‌های متداول این سیم کشی ساختمان عبارت‌اند از:

۱- سیم‌کشی توکار به وسیله جعبه تقسیم: این روش سیم کشی ساختمان در گذشته بسیار متداول بود که در نقطه‌ای معین از دیوار (معمولاً در بالای کلید‌ها و پریز‌ها) یک جعبه تقسیم قرار می‌دادند و از داخل این جعبه سیم‌های لازم خارج می‌شدند. البته این شیوه تقریباً منسوخ شده است و حتی استفاده از آن را غیرقانونی اعلام کرده‌اند.

۲- سیم‌کشی توکار به وسیله جعبه کلید و پریز: در این روش فضایی داخل دیوار در نظر گرفته می‌شود که جعبه کلید یا پریز در آن قرار می‌گیرند که علاوه بر حفظ زیبایی با باز کردن پیچ‌ها و در آوردن بخش بیرونی کلید و پریز به راحتی می‌توان به سیم‌ها دسترسی داشت.

 

۳- سیم‌کشی توکار به وسیله جعبه فیوز: در این روش با توجه به میزان نیاز به برق در بخش‌های مختلف فضای ساختمان، می‌توان  با کنترل چگونگی توزیع برق و با بردن سیم‌ها به داخل جعبه فیوز از آن جا توزیعشان کرد. مزیت این روش سیم‌کشی نسبت به جعبه تقسیم و قوطی کلید این است که در صورت بروز مشکلات فنی و نیاز به بررسی مجدد، عیب‌یابی بسیار آسان خواهد بود البته این روش نسبت به روش‌های دیگر پرهزینه‌تر است.

انواع سیم در سیم کشی

هر سیم الکتریکی از یک فاز و یک نول تشکیل شده است. سیم‌های تک رشته در سیم‌کشی توکار مورد استفاده قرار می‌گیرند و سیم‌های دو رشته‎ای در سیم‌کشی روکار استفاده می‌شوند:

    سیم‌های افشان هم که معمولاً برای سیم‌کشی توکار مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ چند رشته سیم به هم تابیده هستند که با عایق‌هایی از جنس PVC پوشیده شده و تا ۷۵۰ ولت را پشتیبانی می‌کنند.

    سیم‌های مفتولی دارای یک رشته سیم هادی بوده و به دلیل انعطافی که دارند، قابلیت فرم گیری دارند. این نوع سیم‌ها را در تابلوهای برق و سیستم‌های برق فشار قوی به کار می‌برند.

    سیم‌های نیمه افشان ویژگی‌هایی مابین سیم افشان و مفتولی را دارند. میزان تابیدگی این سیم‌ها نسبت به نوع افشان کمتر، اما در مقابل، انعطاف‌پذیری بالاتری دارند.

    برای سیم تلفن، از سیم دو زوج فویل دار استفاده می‌شود تا احتمال نویز گرفتگی خطوط تلفن کمتر شود.