بتن

بتن از مخلوط آب و سیمان بدست می آید. سیمان مورد استفاده در بتن از نوع پرتلند می باشد. هنگام ساخت این محصول به منظور جلوگیری از ایجاد حباب که موجب کاهش استقامت بتن می شود، از ویبراتورهای ویژه ای استفاده می گردد.

انواع بتن

بتن سنگین: بتنی که در ساخت آن از سنگدانه های سنگین استفاده می شود، بتن سنگین نام دارد. وزن این بتن بین ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است.

بتن سبک: بتن سبک به بتنی گفته می شود که سنگدانه های آن وزن کمی دارند. اگر وزن بتن کمتر از 1920 کیلوگرم بر متر مربع باشد، جزء بتن سبک به شمار می آید. از بتن سبک برای ساخت بلوک های بتنی استفاده می شود.

بتن متخلخل: به بتنی که دارای روزنه ها و حفره های متعدد به منظور عبور آب یا هوا باشد بتن متخلخل گفته می شود.

بتن سبک هوادار: در تولید این بتن از افزودنی های هوازا استفاده می شود. بتن سبک هوادار در مکان هایی که امکان ذوب و انجماد بتن وجود دارد استفاده می گردد.

بتن با مقاومت بالا: بتن با مقاومت بالا دارای مقاومتی بالاتر از 40 مگاپاسکال است. هنگامی که نسبت آب به سیمان کم شود، بتن با مقاومت بالا تولید می گردد. خواص مکانیکی این بتن بسیار بالاست و مواد شیمیایی نمی توانند به آن آسیبی وارد کنند.

بتن پلیمری: در این نوع بتن از مواد پلیمری به منظور اتصال سنگدانه های بتنی استفاده می شود، از این رو در تولید آن سیمان حذف می شود. مواد پلیمری حجم حفره های بین سنگدانه ها را به میزان قابل توجه کاهش می دهند.

بتن خودمتراکم: بتن خود متراکم به بتنی گفته می شود که نیاز به ویبره نداشته و تنها با وزن خود متراکم می گردد. بتن خودمتراکم برای بتن ریزی های حجیم کاربرد دارد.

کاربرد بتن

در بین مصالح ساختمانی، بتن ماده ای بسیار مقاوم است که برای مقاوم سازی سازه مورد استفاده قرار می گیرد. بتن ها با توجه به نوع خود در مکان های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند اما در کل برای ساخت پل ها، سدها، کف سازی ها، تونل ها و کفپوش کاربرد دارند.