نکات مهم برای نصب داربست در صنعت ساختمان

داربست سازه ای است موقت شامل یک یا چند جایگاه، اجزای نگهدارنده، اتصالات و تکیه گاه ها که به هنگام انجام عملیات ساختمانی به منظور دسترسی به بنا و حفظ و نگهداری کارگران یا مصالح در ارتفاع، مورد استفاده قرار می گیرد.

به گزارش اخبار ساختمان، داربست فقط یک سازه موقت فلزی و یا چوبی است که برای حمایت از سازه اصلی مورد استفاده قرار می گیرد، و در عین حال به عنوان بستر یا یک پایه برای کارگران در حین انجام کارهای ساختمانی عمل می کند. همچنین به تجهیزاتی گفته می شود که به منظور تسهیل نمودن کار در ارتفاعات به طور موقت در محل پروژه نصب می شوند.

مثلا در برج ها و ساختمان های چند طبقه برای انجام کارهای نما در طبقات بالاتر نیاز به نصب داربست ساختمانی است. ‌اجزای داربست صفحاتی از جنس چوب / فلز هستند که داربست روی آن قرار می‌گیرد.

بسیار مهم است که در نصب داربست های ساختمانی همه‌ی نکات ایمنی کاملا رعایت شوند، زیرا در غیر این صورت برای کارگران و عابران پیاده بسیار خطرناک خواهد بود. برای این که کاربر بداند که داربست از لحاظ ایمنی مورد تایید است یا خیر، از اتیکت استفاده می‌شود.

این اتیکت در مقابل گرما، نور آفتاب، رطوبت و باران مقاوم است و توسط ماژیک‌های مخصوصی روی آن نوشته می شود.

*** اتیکت سبز یعنی داربست از لحاظ ایمنی مورد تایید است. این اتیکت توسط ناظر داربست‌ بندی به داربست آویزان می‌شود. اتیکت باید در محل ورود افراد به داربست باید کاملاً مشخص باشد.

نکات اجرایی داربست

اگر داربست از لحاظ ایمنی مورد تایید نباشد اتیکت قرمز نصب می‌شود.

کار کردن روی داربستی که اتیکت قرمز دارد مجاز نیست. بهتر است ابتدای محل ورود داربستی که اتیکت قرمز دارد با نوار خطر بسته شود.

*** برای انجام پیشنهاد و بازرسی و ثبت نکات مهم ایمنی و ثبت نواقص و تاریخ بازدید از قسمت پشت اتیکت سبز استفاده می‌کنند که به رنگ زرد است.

همچنین از لوازم و تجهیزات مناسب برای کار استفاده شود. در نگهداری از بست‌ها، لوله‌ها، رابط‌ها و … باید دقت کافی مبذول شود. هیچ قطعه‌ای از داربست نباید از بالا به پایین پرتاب شود. تمامی بست‌ها و گیره‌ها برای دوام بیشتر بهتر است در یک ظرف محتوای روغن و گازوییل نگهداری شوند.

از بکار بردن قطعات معیوب، شکسته وخم شده باید به شدت پرهیز شود. در هنگام کار بایستی داربست بند از آچار مناسب رینگی برای کار استفاده نماید.

استفاده از لوازم حفاظت فردی نظیر کفش ایمنی، کلاه، دستکش، لباس کار راحت (نه گشاد و نه تنگ)، کمربند ایمنی ضروری است.

قبل از شروع کار تمامی افرادی که با داربست کار می‌کنند (داربست بند و …) باید در کلاس‌های آموزشی شرکت نمایند و پس از گذراندن کلاس و قبولی در آزمون تئوری و عملی مجاز هستند که کار خود را شروع نمایند.

برای افراد داربست بند کارت مخصوص صادر می‌شود که نشان می‌دهد این افراد دوره مربوطه را گذرانده و با رعایت کامل ایمنی مجاز بکار هستند. از بکارگیری افرادی که از ارتفاع می‌ترسند و تجربه و دانش کافی را ندارند خودداری کنید. کارکنان باید در مورد خطرات داربست و چگونگی محافظت و کنترل خطرات آموزش‌های لازم را فرا گیرند.

بیشتر بخوانید: بررسی روش های نوین در صنعت ساختمان سازی

آموزش کارکنان

* ماهیت الکتریسته، سقوط و خطر سقوط اجسام

* چگونگی حفاظت در برابر برق گرفتگی و محافظت در برابر سقوط

* چگونگی استفاده از داربست

این آموزش‌ها بایستی به صورت مداوم تکرار شود. آموزش کارکنان باید شامل برپاکردن، اوراق کردن، حرکت دادن، به کارگیری، بازسازی، نگهداری و بازرسی داربست برای تشخیص خطرات و روش‌های اصلاحی آن باشد.

 

* قبل از هر چیز فرد باید نحوه استفاده درست از کمربند ایمنی را فرا گیرد. در ارتفاع ۲ متر به بالا باید از کمربند ایمنی safety harness (مهار ایمنی) استفاده کرد.

* استفاده از safety belt (کمربند ایمنی) منسوخ شده زیرا در هنگام سقوط افراد ضربه شدیدی به کمر وارد می‌کند که می‌تواند موجب آسیب شدید به نخاع و کمر شود.

* استفاده ازfull body harness توصیه می‌شود چون از چند جهت بدن را در برمی‌گیرد (ران پا، کمر، سینه وشانه) و فشار وارده به بدن در چند نقطه پخش می‌شود که این خود از شدت عوارض می‌کاهد.

* از اضافه کردن به سر طول طناب کمربند خودداری کنید. در جایی که طول طناب کم است می‌توانید از یک تسمه سالم استفاده کنید. از طناب‌های نجات قرقره‌ای که متحرک هستند و همراه کاربر جابجا می‌شوند نیز می‌توان استفاده نمود.

* قبل از شروع کار باید تمامی قسمت‌های کمربند شامل سگگ، کار‌ابین تسمه‌ها و سایر ضمایم بررسی شود تا مشکلی نداشته باشد. از آلوده کردن کمربند به رنگ، روغن و ضربه شدید و کشیدن آن خودداری کنید.

* در ناحیه ران پا کمربند بایستی بدرستی و محکم قرارگیرد که در هنگام سقوط کمترین ضربه به بدن بویژه ناحیه بین دو ران وارد آید.

* فاصله مناسب بین جناغ سینه و کمربند باید به اندازه یک کف دست باز ‌باشد.

* در بالای سازه‌های فلزی بهتر آن است که کمربند را به طـناب نجات ببندید و یا جای محکم دیگر.

* در جاهایی که امکان استفاده از طناب نجات وجود ندارد در داخل سبد حمل نفر man basket کمربند خود را به قلاب جرثقیل ببندید